ทุกท่านที่เลี้ยงกล้วยไม้ย่อมเคยซื้อกล้วยไม้พันธุ์แท้หรือป่ามาเลี้ยง กล้วยไม้ที่ถูกผสมพันธุ์ใหม่ๆ ก็เกิดจากไม้ป่าทั้งนั้น กล้วยไม้ป่าใช่ว่าทุกตัวจะมีดอกสวย ดอกหอม ดอกใหญ่ นักปรับปรุงพันธุ์จะเลือกเอาลักษณะเด่น
ของแต่ละสายพันธุ์นำมาผสมและคัดเลือก ลักษณะเด่นที่ต้องการไว้ ลักษณะด้อยก็คัดทิ้งไป กล้วยไม้ป่าบางชนิดนักผสมพันธุ์ไม่เคยสนใจ แต่เรานักเล่นบางคนชอบสะสมไม้ป่าไว้หลายๆชนิด เพื่อการศึกษา ผมไม่ได้ส่งเสริมการซื้อไม้ป่านะครับ แต่ผมคิดว่าถ้านักเล่นหน้าใหม่มีความรู้ในการเลือกซื้อ มันก็ช่วยลดการเก็บไม้ป่าบางสายพันธุ์ลงไปทางออ้ม แม่ค้าจะเชียร์อย่างไรเราไม่ซื้อ เขาขายไม่ออกขาดทุน คราวหน้าก้ไม่เอา
มาขายหรือขายน้อยลง กล้วยไม้เป็นทรัพยากรที่ทดแทนได้ถ้ามีการใช้ หรือผลิตทดแทนเราปก็มีกล้วยไม้ป่าอยู่กับเราอย่างอย่างนั่งยืนต่อไป





จุดประสงค์ในแนะนำ
1.เพื่อให้ทราบว่ากล้วยไม้ป่าบางชนิดเราไม่ควรซื้อ เพราะเลี้ยงไม่รอด เปลืองเงิน เปลืองเวลา เปลืองความรู้สึก ทำให้เราถอดใจได้ถ้านำมาเลี้ยงแล้วตาย
2.เพื่อให้ทราบว่ากล้วยไม้ป่าบางชนิดได้มีการเพาะไม้ขวดขาย หรือ ไม้นิ้ว จากสวนกล้วยไม้ต่างๆ นำมาขายหาซื้อได้ และได้คัดเลือกจากต้นที่มีลักษณะดี ไม่ต้องเสี่ยงซื้อไม้ที่ไม่สวย จากป่า
3.เป็นการอนุรักษ์ไม้จำเพาะถิ่น หรือไม้หายากบางชนิดที่ไม่สามารถเลี้ยงได้ในพื้นราบ






ไม้ป่าที่ไม่ควรซื้อมาเลี้ยง (ได้รับการพิสูจน์จากผู้เลี้ยงหลายท่านแล้วว่าเลี้ยงให้รอดยากจริงๆ) ทำไมมันเลี้ยงยาก เพราะไม้พวกนี้จำเพาะต่อถิ่นที่อยู่ อุณหภมิ ภูมิอากาศ ความชื้นสัมพัทธ์ ปริมาณน้ำฝน การที่เรานำมาเลี้ยงนอกถิ่น การปรับสภาพโรงเรือนของเราไม่เหมือนถิ่นที่อยู่มันปรับสภาพไม่ได้ แสดงออกโดยต้นแกรน ไม่แตกกอ ไม่ออกดอก สุดท้ายตายไปในที่สุด ไม้ส่วนมากจะอยู่ในป่าดิบภูเขา ที่มีความสูง 800-2,000 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล ปัจจัยสภาพแวดล้อมต่างกับพื้นราบมากครับ เราลองมาดูไม้ที่แม่ค้านิยมนำมาขาย แล้วไม่บอกเรานักเลี้ยงกล้วยไม้ว่าเลี้ยงได้ หรือไม่ได้ ที่สำคัญไม้พวกนี้เป็นไม้หายาก ราคาแพงเสียด้วย ตามหลัก Demand &supply เราลองมาดูรายชื่อครับครับ
เอื้องเทียนไทย, เอื้องหมากน้อย,ไม้เท้าฤษี,เอื้องคำผักปราบ,เอื้องนิ่มดอกขาวเอื้องแซะ,ตรียัมปวาย,เอื้องสายมรกต,เอื้องนิ่มภู,กระดิ่งภู, เอื้องพลายชมพู,เอื้องสุริยันต์กะเรกะร่อนภูหลวง,สำเภาอินทนนท์,เอื้องสายวิสูตร,เอื้องมณีไตรรงค์,กล้วยไม้กินซาก เช่นกล้วยมดเอื้องกิ่งดำ, เอื้องกระ,เบี้ยไม้ภูหลวง,เอื้องม้าลาย,สร้อยระย้า,เอื้องตาข่าย,เอื้องกระดุมลาย
เอื้องรังนก,เอื้องศรีเชียงดาว,เอื้องมณีฉาย,



ไม้ป่าที่มีการเพาะไม้ขวด หรือมีไม้นิ้วขาย เอื้องคำ เอื้องผึ้ง เหลืองจันทบูร สามปอย สายหลวง กุหลาบ เอื้องครั่งสั้น ไอยเรศ ฟ้ามุ่ย ช้าง เอื้องสายแม่สะเรียง






หลักการเลือก

1.ใบต้องไม่เหี่ยว สังเกตุได้คือใบต้องไม่มีรอยย่นจากเซลที่เสียน้ำ
2.ต้องมีรากติดลำต้น บางคนตัดรากออก เอามาเลี้ยงมักจะไม่รอด
รากมักไม่เดิน โดยเฉพาะ ไอยเรศ กว่ารากจะเดิน 6 เดือนขึ้นไป
3. ถ้าต้นมีรากติดกับกิ่งไม้ ตามธรรมชาติ มักจะรอดง่ายกว่าที่แกะเอาต้น
ออกมาขาย แต่ไม่ค่อยพบมากนักแบบที่ติดกับกิ่งไม้
4. อย่าไปซื้อเยอะเอามาเลี้ยงพอหาความรู้ ถ้าไม่แน่ใจไม่ควรซื้อ เพราะ
แม่ค้าบางคนยังไม่รู้ชื่อกล้วยไม้ มักจะให้ข้อมูลผิดๆเรื่องการเลี้ย
5 ไม้ที่เป็นกอถึงแม้ราคาแพง จะเลี้ยงรอดง่ายกว่าไม้ที่แยกต้นขาย

แต่ยังไงผมยังยืนยันว่าไม่ได้ส่งเสริมให้ซื้อไม้ป่านะครับ
ส่วนตัวเลี้ยงไม้ที่ปรับปรุงพันธุ์มาแล้ว และมีไม้ป่านิดหน่อยที่ซื้อมาเลี้ยงครับ


กล้วยไม้ป่าที่ผ่านการปรับปรุงพันธุ์มาแล้ว และมีจำหน่าย ทั้งไม้ขวด
ไม้นิ้ว ไม้ใหญ่










ไม้นิ้วราคา 30 บาท ครับสำหรับเอื้องสายแม่สะเรียง





รองเท้านารีที่ผ่านการปรับปรุงพันธุ์มาแล้ว





รองเท้านารี จากธรรมชาติ ลักษณะดอก ฟอร์มดอกยังสู้ไม้ที่ผ่านการคัดเลือกและผสมจากสวนกล้วยไม้ไม่ได้





รองเท้านารีฝาหอยจากไม้ขวดครับ





ฝาหอยจากไม้ขวดอีกกลุ่ม





การปลูกไม้ป่าต้องปลูกเลียนแบบธรรมชาติที่มันอยู่มันจึงจะงามเหมือนในธรรมชาติครับ





ขอให้มีความสุขในการเลี้ยงกล้วยไม้ครับ