เช้าวันที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๖ ผมปั่นจักรยานพับออกจากที่พัก (เชียงแสนเกสต์เฮ้าส์) ไปตามถนนเชียงแสน-สามเหลี่ยมทองคำ ไปได้ไม่ไกลก็เห็นป้าย “วัดสังฆาแก้วดอนทัน” อยู่ทางด้านซ้ายมือ…
คำบรรยายของกรมศิลปากรมีดังนี้…
วัดสังฆาแก้วดอนทัน พงศาวดารโยนกกล่าวว่า หลังสร้างเมืองหิรัญนครเงินยางแล้ว ลาวจกได้สร้างวัดชื่อ สังฆาแก้วดอนทัน หรือวัดสังกายางเงิน ประมาณ พ.ศ.๑๑๘๒ บริเวณต้นหมากตัน(พุทรา)ตรงกับประชุมพงศาวดารภาคที่ ๖๑ ว่า วัดสังกายางเงินตั้งอยู่หัวเวียงด้านทิศตะวันออก ใกล้วัดผ้าขาวป่าน ปัจจุบันเป็นวัดร้างคงเหลือฐานเจดีย์อยู่ด้านหลังวิหารซึ่งหันหน้าไปทางทิศตะวันออก และฐานอุโบสถ ที่วัดนี้ได้พบภาพจารึกบนแผ่นอิฐ เป็นภาพเล่าเรื่อง มหาเวสสันดารชาดก สันนิษฐานจากรูปแบบสถาปัตยกรรมแล้ว วัดนี้น่าจะสร้างขึ้นประมาณพุทธศตวรรษที่ ๒๑ และร้างไปเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๓๔๗ ในช่วงสงครามขับไล่พม่า
แค่วัดแรกที่ได้เห็นในเช้านี้ ผมก็ประทับใจในโบราณสถานของเมืองเชียงแสนแล้ว!
Wichai's space 
One Reply to “”