เก็บตกการเดินทาง #2 ศาลเจ้าพ่อพะวอ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

สบายดี.... วันอังคารที่ 2 เม.ย.62 มาล้าววววว....มาล้าววววว กลับมาพบกันอีกแว้ววววว.... เมื่อวานคิดว่าตัวเองเช็คดีแล้วน้าาา.... คิดว่ามัดรวมกันในโพสต์ก่อนหน้านี้หมดแล้ว แต่มาดูในโทรศัพท์ อ้าวเฮ้ย!!!!.... มัดไม่หมดยังมีภาพหลงเหลืออยู่อีกประมาณ 50 กว่าภาพได้ จะไม่ใช้ก็เสียดาย ไหนๆ ก็ถ่ายมาแล้ว ก็เลยเอาจักหน่อย

ปกติเวลาบัวถ่ายรูป ช่วงเย็นๆ บัวจะย้ายรูปจากโทรศัพท์ลงคอมพิวเตอร์ เพราะว่าช่วงเน้.... กดชัตเตอร์แบบรัวๆ ก็กลัวเครื่องมันจะเต็ม ก็ต้องมีการยักย้ายถ่ายเท เพื่อให้ให้เมมในมือถือเต็ม ก็เข้าใจว่าตัวเองย้ายภาพมาหมดแล้ว แต่ปรากฎว่ายังมีอีกตรึมคร้าาา.... วันเน้.... ก็เลยจะเอาประสบการณ์การเดินทาง ที่ดูเหมือนจะราบรื่นมาฝากเพื่อนคร้าาาา....

ขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อวันที่จะเดินทางกลับภูเก็ต เป็นเช้าวันศุกร์ที่ 29 มี.ค.62 พอดีเพื่อนสาวจะพาลูกๆ ไปเยี่ยมลุงที่จังหวัดลำพูน ก็เลยนัดกับเพื่อนสาวว่าจะติดรถไปลงที่ขนส่งจังหวัดตาก แล้วจากนั้นบัวกับหลานก็จะนั่งรถทัวร์ไปกรุงเทพฯ นัดกันไว้ 8.00 โมงเช้า หลังจากนั้นก็นั่งรถเพื่อนไปถึงแม่สอดประมาณ 9.30 น. ออกจากแม่สอดมานิดหน่อย ช่วงศาลเจ้าพ่อพะวอ มันจะเป็นทางลงเนิน กรมทางเขาก็ทำการปิดถนน เพื่อระเบิดภูเขา เผากระท่อม อ้าว!!!....คนเรื่องแระ แฮร่....แฮร่ คือช่วง 9.30 น. กรมทางหลวงจะทำการปิดถนนช่วงเส้นแม่สอด-ตาก เป็นเวลาประมาณ 3-4 ชั่วโมง เพื่อระเบิดภูเขาสำหรับขยายเส้นทาง เพราะถนนเส้นนี้เป็นเส้นที่ถนนแคบและคดเคี้ยว และเกิดอุบัติเหตุบ่อยม๊วกกก.... และอำเภอแม่สอดเป็นอำเภอที่มีสะพานข้ามไปยังฝั่งพม่าด้วย เศรษฐกิจที่นี่จึงเติบโตแบบก้าวกระโดด พอเมืองเจริญผู้คนก็เริ่มเยอะขึ้น การจราจรจึงเป็นเรื่องสำคัญ

ระหว่างที่รอทางกรมทางระเบิดภูเขา รถก็จอดอยู่ตรงกับหน้าศาลเจ้าพ่อพระวอพอดี ไหนๆ ก็อยู่หน้าศาลแล้ว เข้าไปกราบไหว้เพื่อความเป็นสิริมงคลสักหน่อยก็คงไม่เสียหลาย เมื่อก่อนที่แม่ยังไม่ย้ายไปจังหวัดชัยภูมิ บัวกับแม่ก็มากราบไหว้ขอพรที่นี่บ่อยมาก

ด้านหลังของศาลเจ้าพ่อพระวอเป็นภูเขาสูง ส่วนอีกด้านข้างของศาลก็จะเป็นเหวลึกมากค่ะ เจ้าพ่อพะวอเป็นที่เคารพนับถือของคนจังหวัดตากมาก จะมีศาลเจ้าพ่อพะวออยู่ทุกหมู่บ้าน

จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ ทำให้ทราบว่า ในอดีต เจ้าพ่อพะวอเป็นนักรบชาวกะเหรี่ยงปะกากะญอ และเป็นนายด่านแม่ละเมาเมืองหน้าด่านของไทยในสมัยของ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ซึ่งลักษณะของ เจ้าพ่อพะวอ นั้นร่างกายกำยำ สูงใหญ่ ถือง้าวเป็นอาวุธประจำตัว และมีใบหน้าที่ดุดัน โดยมีการเล่าขานถึงวีรกรรมของท่านเจ้าพ่อพะวอ ที่คอยปักหลักต่อสู้กับชาวพม่า อย่างกล้าหาญ และเสียสละชีพ เพื่อปกป้องผืนแผ่นดิน นั่นคือที่มาของผู้กล้าหาญที่ถูกเล่าต่อๆ กันมา จนทำให้ผู้คนต่างยกย่องท่าน

ทุกวันจะมีคนมาแก้บนด้วยการจุดประทัด และหัวหมู จะกี่หัวก็ว่ากันไป บัวก็เคยไปแก้บนด้วยหัวหมู 3 หัว เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ก่อนที่แม่จะย้ายไปอยู่ชัยภูมิ

เมื่อกราบไหว้เพื่อความเป็นสิริมงคลแล้ว ก็กลับไปที่รถของเพื่อน ซึ่งจอดอยู่กลางถนน โชคดีวันนั้นเขาปิดถนนแค่ 40 นาที ก็เลยไม่ได้รอนานเท่าไหร จากนั้นเมื่อถนนเปิดพวกเราก็เดินทางกันต่อ ยัง....ยังไม่จบนาจา.... พรุ่งนี้มีต่ออีกนิดหน่อย อย่าเพิ่งเบื่อกันนร้าาาา....

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....

Posted using Partiko Android