วัดโพธิ์ประทับช้าง

วัดโพธิ์ประทับช้าง 

   วัดโพธิ์ประทับช้าง สำหรับมุมมองของสะดุดตาแล้ว เป็นโบราณสถานเก่าแก่มาก เป็นวัดเก่าแก่มีมีอายุมากกว่า 300 ปี สร้างขึ้นตั้งแต่ยุคกรุงศรีอยุธยา ที่น่าสนใจตรงที่ยังมีการใช้งานอยู่จนถึงปัจจุบัน และยังคงสภาพในอดีตตามจนทุกวันนี้อีกด้วย ไม่ได้มีการสร้างทับซ้ำให้หายไปจากเค้าโครงเดิม ดังนั้นการได้มาเที่ยวที่วัดโพธิ์ประทับช้าง นักท่องเที่ยวจะได้เห็นวัดโบราณที่ถือว่ายังคงมีชีวิตอยู่ไม่ใช่เพียงแค่เป็นโบราณสถาน และยิ่งเป็นศิลปะแบบอยุธยาด้วยแล้วสวยงามมาก 

วัดโพธิ์ประทับช้าง สร้างในสมัยของสมเด็จพระเจ้าเสือ (สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่8) ช่วงประมาณ ปี พ.ศ.2242 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา พ.ศ.2244 ตามประวัติแล้ว พระเจ้าเสือทรงโปรดให้สร้าง เป็นอนุสรณ์ระลึกสถานที่พระองค์ประสูติ ณ สถานที่แห่งนี้ จังหวัดพิจิตร 

ปัจจุบันวัดโพธิ์ประทับช้าง ได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ตามประกาศราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 52 ตอนที่75 วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2478 และกรมศิลปากรกำหนดเขตที่ดินโบราณสถานไว้ทั้งสิ้น 69 ไร่ 1งาน 16 ตารางวา 

 ภายในมีปูชนียวัตถุ สำคัญคือ อุโบสถ โครงสร้างก่ออิฐถือปูน มีกำแพงล้อมรอบ 2 ชั้น เป็นศิลปะแบบอยุธยาตอนปลาย   สร้างประมาณ พ.ศ. 2242-2244 ตรงอุโบสถมีหน้าต่างถี่ มีลายซุ้มประตู และหน้าต่าง คล้ายๆกับที่วัดกุฎิดาว นับเป็นวัดสำคัญในการศึกษาศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย ซุ้มประตูวัด มีขนาดสูงใหญ่ รูปทรงแบบซุ้มประตูวัดราชบูรณะ และวัดอื่นๆ ในกรุงศรีอยุธยา ด้านหน้าอุโบสถ จะมีเฉลียงยืนออกมา แสดงให้เห็นว่าเป็นวัดหลวง ด้วยการสร้าง “มุขเด็จ” ไว้สำหรับ พระมหากษัตริย์ยามเมื่อเสด็จประพาสมายังที่วัดแห่งนี้ก็จะออกมาประพบประชาชนบริเวณ “มุขเด็จ”นี้เอง

หลวงพ่อโต

 ภายในอุโบสถวัดโพธิ์ประทับช้างยังมี คือ พระพุทธรูป เรียกกันว่า “หลวงพ่อโต”  หน้าตักกว้าง 4 ศอก กว้าง 5 ศอก เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น  สมัยกรุงศรีอยุธยา มีอายุได้ 300 ปีเศษ เป็นพระประธานประจำอุโบสถวัดโพธิ์ประทับช้าง ประดิษฐานในอุโบสถ 

ต้นตะเคียนใหญ่

ที่หน้าวัดยังมีต้นตะเคียนใหญ่ กล่าวกันว่า อายุมากกว่า 250 ปี วัดโดยรอบต้องใช้คนถึง 7คนในการโอบให้รอบ เป็นที่อาศัยของนกแก้วจำนวนมาก ยังมีนกพิราบมาอาศัยอยู่อีกด้วย วัดโดยรอบได้ 7 เมตร 60 เซนติเมตร 

ประวัติความเป็นมาของวัดโพธิ์ประทับช้าง

       วัดโพธิ์ประทับช้าง  เป็นวัดที่สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่8 (พระเจ้าเสือ) ทรงสร้างขึ้น ณ สถานที่ประสูติของพระองค์ คือที่ ต. โพธิ์ประทับช้าง จ. พิจิตร  ในสมัยพระนารายณ์มหาราช พระองค์ได้เสด็จไปนมัสการพระพุทธชินราช ระหว่างทางนางสนมเกิดเจ็บครรภ์และคลอดทารกเพศชาย ตรงลานระหว่างต้นโพธิ์กับต้นมะเดื่อ ทรงให้นำรกเด็กน้อยไปฝังไว้ใต้ต้นมะเดื่อ ซึ่งภายหลังได้ขึ้นครองแผ่นดินอยุธยา และทรงพระนามว่า พระเจ้าดอกเดื่อ ตามชื่อต้นไม้ที่ทรงมีประสูติกาล ต่อมาสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ทรงยกพระราชธิดาเมืองเชียงใหม่กับลูกให้พระเพทราชา นายเดื่อได้รับราชการเป็นหลวงสรศักดิ์ เมื่อใกล้สิ้นรัชกาลของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ก็ได้คบคิดกับพระเพทราชา ยึดอำนาจแล้วสถาปนาพระเพทราชา ขึ้นเป็นกษัตริย์ ส่วนตนเองได้รับการสถาปนาเป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคล และในปีพ.ศ.2246 จึงปราบดาภิเษกขึ้นเป็นกษัตริย์ รู้จักกันต่อมาว่าพระเจ้าเสือ(สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่8) ต่อมาจึงให้สร้างวัดขึ้นข้างต้นโพธิ์ใหญ่ และพระราชทานนามวัดนี้ ว่า “วัดโพธิ์ประทับช้าง” วัดโพธิ์ประทับช้าง ปัจจุบันยังคงใช้เป็นที่ประกอบศาสนกิจต่างอยู่เป็นประจำแม้ว่าจะเก่าแก่มากแล้วก็ตาม  สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 98 ไร่ มี น.ส.3 แสดงกรรมสิทธิ์ พื้นที่วัดเป็นที่ราบสูง สภาพแวดล้อมเป็นป่าโปร่ง เต็มไปด้วยไม้ยืนต้นนานาชนิด 

ทางเข้าวัดโพธิ์ประทับช้าง กำแพงก่ออิฐ

ตั้งอยู่ที่ ริมฝั่งแม่น้ำน่านเก่า ด้านทิศตะวันออก ห่างจากที่ทำการอำเภอดพธิ์ประทับช้าง ประมาณ 7 กิโลเมตร ห่างจากตัวเมืองพิจิตร 27 กิโลเมตร ตั้งอยู่เลขที่ 246 บ้านโพธิ์ประทับช้าง หหมู่ที่3 ตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร

การเดินทางไปวัดโพธิ์ประทับช้าง http://goo.gl/maps/gnz2Y

ที่มา http://www.sadoodta.com